De Universiteit van Parma heeft een autonoom voertuig ontwikkeld dat, van visuele informatie voorzien door zwartwitcamera's en bestuurd door een Linux-pc in combinatie met een elektromotor aan de stuurkolom, zonder menselijk ingrijpen 2000 km over Italiaanse wegen heeft afgelegd. (Rob Smit)

Al sinds 1989 - het jaar dat er voor het eerst bruikbare visuele algoritmes met de bijbehorende computerarchitecturen werden ontwikkeld - werkt de afdeling Informatietechnologie van de Universiteit van Parma (Italië) aan de ontwikkeling van een autonoom voertuig, in dit geval een auto die geen menselijke bestuurder nodig heeft om van punt A naar punt B te komen.

De eerste experimenten met autonome voertuigen die hun visuele informatie met behulp van dergelijke algoritmes verwerkten vonden in Europees verband plaats (Prometheus Project) en leidden in 1994 tot een presentatie in Parijs. Daarna zette de Universiteit van Parma de experimenten voort onder de naam Argo Project, genoemd naar het mythologische schip dat met perfecte navigatie-instrumenten was uitgerust. Het resultaat was een autonoom voertuig dat zelfstandig over de Italiaanse wegen kon rijden, aanvankelijk alleen over snelwegen maar later ook over provinciale wegen.

Input, verwerking en output

Deze hedendaagse Argo is een omgebouwde Lancia Thema 2000 uitgerust met zwartwit videocamera's, een videocapture systeem en een 200 MHz Pentium MMX PC draaiend onder Linux. Verder zijn aanwezig een controlepaneel met leds die de positie van de wagen op de weg aangeven en knoppen waarmee passagiers de automatische besturing kunnen aanpassen, alsmede een monitor die de status van de automatische besturing weergeeft. Tenslotte treffen we een 220 volt / 50 Hz transformator, een motor aan de stuurkolom, voorzieningen om de automatische besturing uit te schakelen en luidsprekers voor waarschuwingssignalen aan.

Voor het waarnemen van de omgeving heeft het Argo-team gekozen voor camera's omdat in dat geval alleen het autonome voertuig met apparatuur hoeft te worden uitgerust. Zaken als zendertjes en ontvangertjes langs de weg en in andere auto's kunnen dus achterwege blijven. En omdat de beelden dank zij de MMX-architectuur van de 200 MHz Pentiumchip al in het computergeheugen kunnen worden verwerkt kan de interpretatie ervan in realtime plaatsvinden.

De cameragegevens m.b.t. de positie van de Argo ten opzichte van de zijkanten van de weg en van andere voertuigen worden gecombineerd met de gegevens van de snelheidsmeter en omgezet in impulsen voor een elektromotor aan de stuurkolom. Deze zorgt er vervolgens voor dat snelheid en richting van de wagen, indien nodig, worden aangepast. Ook dit is een goedkope oplossing omdat de bediening van de auto nauwelijks hoeft te worden veranderd.

Route en doel van de tocht